احمد امیری در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در خوزستان بیان کرد: بزرگترین اثر ما در دنیا که همان شاهنامه فردوسی است اثری تراژیک است. همچنین از جمله تاثیرگذارترین و ماندگارترین ادبیات‌ها و آثار به جا مانده در دنیا  آثار تراژیک هستند.

وی افزود: نمی‌توان برای ادبیات مسیر تعیین کرد. ادبیات‌ ما هم با توجه به وضع حال امروز جامعه و موقعیت فعلی شاعران و نویسندگان شکل می‌گیرد.

او خاطرنشان کرد: در حال حاضر طنزهای نوشته شده در جامعه‌ ما نیز غمگین هستند که همه این‌ها بستگی به شرایط و موقعیتی که شاعر در آن قرار گرفته و میزان شادی و غمگینی او دارد.

این شاعر توضیح داد: ما نباید برای شادتر شدن ادبیات دست به کاری بزنیم بلکه این شرایط  است که به شاعر جهت می‌دهد. شاعر زبان مردم است. پس باید با حالت آن‌ها پیش رود.

امیری ادامه داد: من با فاصله گرفتن شعر از حالت تراژیک و جهش آن به سوی شعری شاد موافق نیستم زیرا الان زمان فاصله گرفتن از شعر تراژیک نیست. راه‌ حلی برای گرایش به سمت سرودن شعر شاد و طنز وجود ندارد بلکه شاعران باید خودشان به وجود بیاورند.

او تصریح کرد: شاعر باید در زمانی که مشکلی وجود ندارد متولد شود و در شرایط شاد شعر بسراید تا مردم از شادی شعر او شاد شوند.