احمد امیری: گاهی نقدهای ارایه شده در جلسات نقد شعر نوعی بازی با واژگان است

یک شاعر گفت: نقد و منتقد از جمله ارکان جدا نشدنی شعر محسوب می‌شوند. به این معنا که در صورت کنار گذاشتن شدن منتقد، شعر نیز قسمتی از معنای خود را از دست می‌دهد.

احمد امیری در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در خوزستان بیان کرد: ممکن است نقدهایی که در زمینه شعر ارایه می‌شوند همیشه از نظر شاعر دلچسب و خوشایند نباشند اما وجودشان ضروری است. البته لازم به ذکر است که برگزاری برخی جلسات نقد و بررسی اصولی و تخصصی نمی‌باشد.

وی افزود: برخی مواقع نقدهای ارایه شده در جلسات نقد و بررسی شعر نوعی بازی با واژگان است. عکس این موضوع نیز وجود دارد و در برخی جلسات حضور منتقدان متخصص که نقدهای قابل قبولی ارایه کرده‌اند نیز به چشم می‌خورد.

او خاطرنشان کرد: متاسفانه بعضی منتقدان به صورت مغرضانه و سلیقه‌ای به نقد شعرها می‌پردازند. منتقد باید شاخصی برای نقد آثار داشته باشد به این معنا که در هنگام نقد باید اثر را با شعر و یا شاعری کامل مقایسه و مشخص کند.

این شاعر توضیح داد: به طور کلی برگزاری جلسات نقد و بررسی شعر را مثبت ارزیابی می‌کنم به شرطی که منتقدان این جلسات واقعاً منتقد باشند. نباید در این جلسات به نقد شخصیت پرداخته شود بلکه باید به نقد اثر پرداخت آن هم به گونه‌ای که باعث دل‌سردی و دل‌زدگی شاعر نشود.

وی ادامه داد: برخی از شاعران انتقادپذیر نیستند؛ شاعران انتقادپذیر به یک‌سری از نقدهای مغرضانه و سلیقه‌ای نیز واکنش نشان می‌دهند بنابراین لازم است جلسات نقد و بررسی مدیریت شده و با استفاده از افراد متخصص برگزار شوند.

او یادآور شد: در جلساتی که منتقدان قوی حضور دارند شاعران قوی نیز تربیت و خلق می‌شوند. به نظر من از پنج سال گذشته تاکنون برگزاری چنین جلساتی بازخورد چندانی در آثار چاپی شاعران نداشته زیرا منتقدان حرفه‌ای در این جلسات حضور نداشته‌اند.