احمد اميري در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خوزستان بيان كرد: بزرگترين اثر ما در دنيا كه همان شاهنامه فردوسي است اثري تراژيك است. همچنين از جمله تاثيرگذارترين و ماندگارترين ادبيات‌ها و آثار به جا مانده در دنيا  آثار تراژيك هستند.

وي افزود: نمي‌توان براي ادبيات مسير تعيين كرد. ادبيات‌ ما هم با توجه به وضع حال امروز جامعه و موقعيت فعلي شاعران و نويسندگان شكل مي‌گيرد.

او خاطرنشان كرد: در حال حاضر طنزهاي نوشته شده در جامعه‌ ما نيز غمگين هستند كه همه اين‌ها بستگي به شرايط و موقعيتي كه شاعر در آن قرار گرفته و ميزان شادي و غمگيني او دارد.

اين شاعر توضيح داد: ما نبايد براي شادتر شدن ادبيات دست به كاري بزنيم بلكه اين شرايط  است كه به شاعر جهت مي‌دهد. شاعر زبان مردم است. پس بايد با حالت آن‌ها پيش رود.

اميری ادامه داد: من با فاصله گرفتن شعر از حالت تراژيك و جهش آن به سوي شعري شاد موافق نيستم زيرا الان زمان فاصله گرفتن از شعر تراژيك نيست. راه‌ حلي براي گرايش به سمت سرودن شعر شاد و طنز وجود ندارد بلكه شاعران بايد خودشان به وجود بياورند.

او تصريح كرد: شاعر بايد در زماني كه مشكلي وجود ندارد متولد شود و در شرايط شاد شعر بسرايد تا مردم از شادي شعر او شاد شوند.