احمد اميری: گاهی نقدهای ارايه شده در جلسات نقد شعر نوعی بازی با واژگان است

يك شاعر گفت: نقد و منتقد از جمله اركان جدا نشدني شعر محسوب مي‌شوند. به اين معنا كه در صورت كنار گذاشتن شدن منتقد، شعر نيز قسمتي از معناي خود را از دست مي‌دهد.

احمد اميري در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خوزستان بيان كرد: ممكن است نقدهايي كه در زمينه شعر ارايه مي‌شوند هميشه از نظر شاعر دلچسب و خوشايند نباشند اما وجودشان ضروري است. البته لازم به ذكر است كه برگزاري برخي جلسات نقد و بررسي اصولي و تخصصي نمي‌باشد.

وي افزود: برخي مواقع نقدهاي ارايه شده در جلسات نقد و بررسي شعر نوعي بازي با واژگان است. عكس اين موضوع نيز وجود دارد و در برخي جلسات حضور منتقدان متخصص كه نقدهاي قابل قبولي ارايه كرده‌اند نيز به چشم مي‌خورد.

او خاطرنشان كرد: متاسفانه بعضي منتقدان به صورت مغرضانه و سليقه‌اي به نقد شعرها مي‌پردازند. منتقد بايد شاخصي براي نقد آثار داشته باشد به اين معنا كه در هنگام نقد بايد اثر را با شعر و يا شاعري كامل مقايسه و مشخص كند.

اين شاعر توضيح داد: به طور كلي برگزاري جلسات نقد و بررسي شعر را مثبت ارزيابي مي‌كنم به شرطي كه منتقدان اين جلسات واقعاً منتقد باشند. نبايد در اين جلسات به نقد شخصيت پرداخته شود بلكه بايد به نقد اثر پرداخت آن هم به گونه‌اي كه باعث دل‌سردي و دل‌زدگي شاعر نشود.

وي ادامه داد: برخي از شاعران انتقادپذير نيستند؛ شاعران انتقادپذير به يك‌سري از نقدهاي مغرضانه و سليقه‌اي نيز واكنش نشان مي‌دهند بنابراين لازم است جلسات نقد و بررسي مديريت شده و با استفاده از افراد متخصص برگزار شوند.

او يادآور شد: در جلساتي كه منتقدان قوي حضور دارند شاعران قوي نيز تربيت و خلق مي‌شوند. به نظر من از پنج سال گذشته تاكنون برگزاري چنين جلساتي بازخورد چنداني در آثار چاپي شاعران نداشته زيرا منتقدان حرفه‌اي در اين جلسات حضور نداشته‌اند.