یک شاعر معتقد است: شعرهایی که امروزه منتشر میشوند از موسیقی شعر فاصله دارند.
احمد امیری در گفتوگو با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ـ منطقه خوزستان ـ اظهار کرد: منظور ازفاصله گرفتن از موسیقی عروض و قافیه نیست بلکه منظور آن نوع موسیقی است
که زیر پوست شعر قرار دارد.
وی ادامه داد: مخاطب تمایل دارد وقتی شعر میخواند آن شعر دارای ریتم باشد. همین ریتم باعث جذب مخاطب میشود. این مفهوم که شعر باید بار معنایی عمیقی داشته باشد
حرف درستی است ولی نباید از عناصر زیبایی شعر غافل شد.
این شاعر خاطرنشان کرد: هر محصولی که ارایه میشود یک سری جذابیتها هم در کنارش ارایه میشود تا مخاطب را جذب کند. زمانی هم که نیما شعر نو را مطرح کرد در شعرش
موسیقی وجود داشت.
امیری بیان کرد: شاعران بزرگ شعر نو هم این امر را در کارهایشان رعایت میکردند. اما شاعران امروزی این موضوع را فدای مفهوم و معنای شعر میکنند. حال آن که موسیقی جزء
جدانشدنی شعر است که باید در شعر رعایت شود.
او تصریح کرد: متاسفانه شعرها خشک و بیروح هستند و مخاطب رغبت نمیکند تا پایان شعر را بخواند. در واقع ما معیارهای ایرانی شعرمان را فراموش کردهایم که این مساله به
شعر آسیب وارد میکند.